Límite superior e límite inferior
Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
En matemática defínese límite superior e límite inferior dunha sucesión (xn) como o maior e menor límite converxente das subsucesións de (xn). Analogamente a este, o límite superior e límite inferior para funcións reais defínese do mesmo xeito. O límite superior e o límite inferior son un substituto parcial para o límite, se é que este non existe.
Definición formal
[editar | editar a fonte]Formalmente o límite inferior dunha sucesión defínese como
ou tamén como
e denótase como ou como . Analogamente defínese .
Estas definicións son útiles nun conxunto parcialmente ordenado nun sentido cuantitativo, e proporcionan que o supremo e o ínfimo existan. Nunha rede reticular completa sempre existen estes valores, polo que nese caso, cada sucesión ten un límite inferior e límite superior asociado.
Se existe o límite inferior e o límite superior dunha sucesión , entón cúmprese que
Propiedades
[editar | editar a fonte]Sexan e sucesións de números reais, entón cúmprense as seguintes afirmacións:
Límites superior e inferior dunha sucesión de conxuntos
[editar | editar a fonte]Nalgunhas situacións, sobre todo na teoría da medida, é conveniente definir os conceptos de límite superior e inferior para unha secuencia de conxuntos.
Se é unha sucesión de conxuntos, entón defínese:
- O límite superior é o conxunto formado por todos os elementos que pertencen a unha infinidade de conxuntos .
- O límite inferior é o conxunto formado por todos os elementos que pertencen a cada un dos excepto por un número finito deles.
Dito dun xeito formal:
Cúmprese sempre que . Cando estes conxuntos coinciden, dicimos que o límite existe:
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Heinz Bauer: Maß- und Integrationstheorie. 2. Editorial De Gruyter, Berlin 1992, ISBN 3-11-013626-0 (Edición normal), ISBN 3-11-013625-2 (edición de bolsillo), p. 93 (en Sucesiones de conjuntos).
Este artigo sobre matemáticas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |